O yılların Türkçesi ile yazılmış bu makaleyi hiç değiştirmeden yayımlıyoruz:

Yakın, uzak tanıdığım insanların çoğu bana : sen Rous­seau’yu seversin, derler. Önceleri hiç aldırmadım. Fakat son yıllarda düşünmiye başladım: hürriyetsizlik denilen şey ne tu­haf bir haldir, insanı zorla Jean-Jacques Rousseau'ya aşık yapıyorlar! Ben Rousseau'yu yıllarca, belki 15 yıl tetkik ettim ve «Jean Jacques Rousseau, terbiye felsefesi» diye büyük bir kitap yazdım. Bu kitapta hemen bütün münekkitlerinin aksine ola­rak Rousseau"nun bir felsefesi olduğunu, fikirlerinin paradoksal olmadığını ve büyük adamı tetkik edenlerden bir çoğu­nun metodu da yanlış olduğunu gösterdim. Kuzum, rica ederim bu işde sevmiye yahut sevgisizliye dair ne vardır? Rousseau'cudur, deseler neyse, bir derece kabul edeyim. Evet her yeni ter­biye yanlısı (taraflısı) gibi ben de Rousseau'cuyum. Hepimizde onun kanı vardır. Hepimiz çocuğu tetkikle işe başlamak taraf­tarıyız, hepimiz hürriyet ve zaruret prensiplerini tanırız. Fakat Sayın Baytarım, ben Romantizmden iğrenir bir adamım, Rousseau'nun romantizme kaçan taraflarından iğrenirim. Ben tabiatin «güzelliklerine» hayran olan ağzı açık Rousseau'dan hiçbir şey anlamam. Benim anladığım Rousseau ölmiyen Rousseau, hattâ o da değil de Tolstoy’un dediği gibi her devirde gençleşen Rousseau'dur, XIX’uncu asrın hayran Rousseau'su değil, Rousseau'nun asri olmıyan insan tarafıdır. Benim gönlümün he­sabına sever, sever diye duygu harcedenler bu yaptıkları israfı bilseler bari!... __İ.H.

1935/102

Yeni Adam'dan Seçkiler : http://www.beyaznokta.org.tr/projelerimiz_YeniAdam

Makalenin Yeni Adam dergisinden taranmış orijinal metni (word) : http://www.beyaznokta.org.tr/cms/images/YA_Secki1.doc